Vandaag zijn we op bezoek geweest bij mijn vriendin die dat altijd al geweest is. Enkele keren per jaar gaan we bij elkaar buurten en gezellig kaasschotels verorberen.
Zij is kunstminnend en actief beoefenaar van beelden beitelen. Schilderen en aquarelleren is ook onze gezamenlijke hobby. Geregeld nemen we onze ezel bij de horens en gaan we op in het spel van geuren en kleuren. En dat is genieten.
Acht jaar samen op kostschool bij de nonnen hebben we erop zitten. Geen verloren tijd omdat we onze tijd toch invulden zoals we dat zelf wilden.
Daar al trokken we altijd samen op terwijl we filosofeerden over het Al en Niets. Bloemen en bomen hadden geen geheimen voor ons. Kunst boeide ons.
Wat eigenwijs en excentriek waren wij in de ogen van onze medestudenten waarschijnlijk. Wij waren geen doorsnee volgzame kuddedieren.
In de les kunstgeschiedenis hadden we eens ‘per ongeluk’ een foto van een mooie, naakte man onder de projector gelegd, omdat wij als twee voorbeeldige leerlingen dat ding mochten bedienen. De kunst-zuster die vooraan les gaf over oude Romeinse beelden, bleef in haar woorden steken en werd bloedrood , omdat zij zich moest verantwoorden voor die foute foto tegenover een volle klas pubers. De hilariteit was kompleet.
Michelangelo hadden we gewoon even om de tuin geleid.
Vandaag hebben we voor het eerst gepraat over onze toekomst. Grote plannen zitten er niet meer bij. Berusten in het ouder worden komt meer en meer ter sprake.
Het leven komt alsmaar vlugger op kruissnelheid.
Gebeitelde beelden van naakte mensen liggen nu op haar kast in de living.
Het puberaal giechelen om zoveel naaktheid zijn we verleerd.
Beitelen en kappen tot alleen het pure overblijft.
Zij is kunstminnend en actief beoefenaar van beelden beitelen. Schilderen en aquarelleren is ook onze gezamenlijke hobby. Geregeld nemen we onze ezel bij de horens en gaan we op in het spel van geuren en kleuren. En dat is genieten.
Acht jaar samen op kostschool bij de nonnen hebben we erop zitten. Geen verloren tijd omdat we onze tijd toch invulden zoals we dat zelf wilden.
Daar al trokken we altijd samen op terwijl we filosofeerden over het Al en Niets. Bloemen en bomen hadden geen geheimen voor ons. Kunst boeide ons.
Wat eigenwijs en excentriek waren wij in de ogen van onze medestudenten waarschijnlijk. Wij waren geen doorsnee volgzame kuddedieren.
In de les kunstgeschiedenis hadden we eens ‘per ongeluk’ een foto van een mooie, naakte man onder de projector gelegd, omdat wij als twee voorbeeldige leerlingen dat ding mochten bedienen. De kunst-zuster die vooraan les gaf over oude Romeinse beelden, bleef in haar woorden steken en werd bloedrood , omdat zij zich moest verantwoorden voor die foute foto tegenover een volle klas pubers. De hilariteit was kompleet.
Michelangelo hadden we gewoon even om de tuin geleid.
Vandaag hebben we voor het eerst gepraat over onze toekomst. Grote plannen zitten er niet meer bij. Berusten in het ouder worden komt meer en meer ter sprake.
Het leven komt alsmaar vlugger op kruissnelheid.
Gebeitelde beelden van naakte mensen liggen nu op haar kast in de living.
Het puberaal giechelen om zoveel naaktheid zijn we verleerd.
Beitelen en kappen tot alleen het pure overblijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten