Boven alle bergtoppen
is rust
In alle boomtoppen
bespeur jij
nauwelijks een zuchtje
De vogeltjes zwijgen in het woud
Wacht maar, weldra
Rust ook jij ...
(een vertaling van Goethe)
Deze tekst, die ik altijd binnen handbereik heb, is voor mij een bron van inspiratie. In het Duits is hij natuurlijk wel mooier.
4 opmerkingen:
Wat lees jij daar dan in Aquarel ?
Waarom zou je uitzien naar rust ?
Als je oud bent en gebrekkig', alles wel gezien hebt, moegestreden, niet meer geniet van het leven, ja dan kan ik dat verlangen naar rust wel voorstellen.
Dhyan
Innerlijke rust ervaar ik, als ik al mijn onnodige verlangens die constant bij me opkomen, opzij kan zetten.
Die stilte die ik in de natuur kan vinden hebben een heilzame werking op het vinden van die rust. Ik ben een natuurmens met een grote bewondering voor het Taoïsme.
Je moet niet moe en oud zijn om 'Rust' te zoeken en deze te vinden.
Als rust een gevolg is om de oorzaak te smoren heeft die rust weinig meer om het lijf dan een tijdelijke vrede. Leven is dynamiek en turbulentie en rust is die constante stille achtergrond. Die hoef je niet op te zoeken, of te verlangen hoewel de natuur wel lekker is om even buiten de turbulentie te zijn.
Dhyan
Ik denk dat jullie een beetje naast elkaar praten.
In wezen zijn we 'rust'. Als je als mens rust opzoekt, omdat je genoeg hebt van de drukte om je heen, is daar niks mis mee. Maar als je denkt enkel rust te moeten hebben, dan heb je een probleem (althans dat lijkt dan wel zo).
We zijn de 'bulderende stilte'. Zowel het ene als het andere, geen twee.
freddy
Een reactie posten