zaterdag 5 juli 2008

Pater Damiaan

Eigenlijk heb ik er niks op tegen dat iemand, die in zijn of haar leven heel veel goeds gedaan heeft, in aanmerking komt voor de trofee van beste Belg. Met zijn baanbrekend werk voor lepra heeft hij zeker iets betekend voor de uitgestotenen van Molokaï.
En laat het voorbeeld van Damiaan ons aansporen om het nodige mededogen aan de dag te leggen tegenover zieken en gehandicapten en andere minderheidsgroepen.
Tot daar mijn pro-pater-schap. En mijn grote bewondering gaat gemeend naar iemand als hij.

Maar als die hype plots weer gaat escaleren in zaligmaking en heiligverklaring dan huiver ik.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit of de mirakels zijn al in aantocht.
Ik verwed er mijn grote teen op, dat er iemand wonderlijk gaat genezen van lepra, binnen afzienbare tijd ergens op het eiland Molokaï.

Ik zou echt wel weten waar ik mijn mirakels moest kwijtraken.
Waarom niet ergens een kind genoeg te eten geven in Darfour bijvoorbeeld? Moet toch poepsimpel zijn voor de Wonderdokter?
Maar ja … daar heeft men te weinig zendtijd op televisie zeker? En olie zit daar evenmin in de bodem.

Ik begrijp niet dat een paus en een kardinaal zo in extase verzeilen bij het bestuderen van het altruïsme van Damiaan. Ik weet zo goed als zeker dat de echte Damiaan met heel die heisa eens goed zou lachen.
Maar de Kerk heeft weer helden nodig om de kerken vol te krijgen.
Helden die aanspreken.
Helden die mondiaal goed in de markt liggen.
En waar heiligheid gewaand wordt is de commercie verdomd dichtbij.
Wie gaat er voor de primeur zorgen ? CNN is stand-by.
En het bronwater van Lourdes is zo goed als uitgeput.
Water wordt schaars.

Wie weet wat lepra te bieden heeft?
Heilige huidcrèmes die onze rimpels kunnen gladstrijken?
Een gat in de markt.

Ik heb het eerder lastig om een gradatie in altruïsme vast te vaststellen.
Wanneer begint de onbaatzuchtigheid en wanneer ontstaat het verkapt egoïsme?
Je kan je erg goed voelen in de rol van onbaatzuchtigheid, maar tevens een rijkelijk feestmaal ambiëren in de zevende hemel. Wie kan dat zien?

Een blik in de spiegel doet mij wegdromen naar een eiland met crèmes tegen veroudering.
Het mag me geld kosten deze keer.

2 opmerkingen:

ikke zei

Eén ding is zeker: die grote teen ben je kwijt!


freddy

Anoniem zei

Ja het is moeilijk vaststellen waar onbaatzuchtigheid aan het werk is. Ik denk dat het ondoenlijk is. Gelukkig kun je bij jezelf de drijfveren, met enige inspanning ont dekken.

Dhyan