De kwakkelende zomer is alweer bijna een maand over zijn hoogtepunt heen, zonder dat hij hier in het noorden wat van zijn warmte heeft verkwanseld. De opwarming van de aarde zit blijkbaar op een danig verkeerd spoor. Wil je geloven dat ik nu twijfel of zomer een ‘hij’ of een ‘zij’ is. Misschien is onzijdigheid wel een optie. Frigiditeit kan voor mijn part gerust twee kanten op.
Op onze tuintafel vol regendruppels zet ik vandaag de zomer serieus voor schut door zelf de bloemetjes dan maar buiten te zetten. Het oogt werkelijk verrukkelijk als ik de zonnige foto met soft focus even later uit mijn fotoshop tevoorschijn laat komen.
De doorns van de rozen houden hun prikgedrag knap binnen de perken.
De donkerrode kleuren zijn zo warm en diep als een hermelijnen toga van een advocaat.
De doordringende geur kan ik me echt wel inbeelden als ik naar de foto kijk.
Niets is wat het lijkt.
Ik voel me opgelucht als ik de realiteit wat kan opvrolijken en omfloersen met softfocus.
Bedrog en waarheid zijn elkaars gelijken in de strijd om de ‘kijkcijfers’.
Veilige bufferzone incalculeren lijkt mij het veiligst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten