Bram op dieet

Vorige week moest Bram naar de dierenarts om zijn jaarlijkse inenting te krijgen. We waren al enkele weken over tijd, omdat het gewoon dingen zijn die nu eenmaal vergeten worden.

Bij de inschrijving moest onze Bram eerst het gewicht laten controleren. Dat hoort bij het routineonderzoek. Een bedenkelijke frons op het gelaat van de assistente voorspelde niet veel goeds. De arts zou ons zodadelijk ontvangen.

Al meteen kregen wij de vermaning dat overgewicht bij honden echt wel gevaarlijk kan zijn.
Zeven kilogram is ideaal voor een dwergteckel; die van ons scoorde net geen twaalf.
Aansprakelijk gesteld worden voor overgewicht bij je troeteldier komt hard aan.

Bram is al ruim zes jaar bij ons en is altijd al een moeilijk eter geweest.
Voor droge brokken komt hij gehaaid niet uit zijn mand. Zakken met probeervoer heb ik al met tonnen aangesleurd uit Carrefour, Delhaize, Macro en andere speciaalzaken.
Telkens dacht ik dat ik het warm water had uitgevonden . Maar de zakken droge brokken moest ik met veel spijt uitdelen aan behoeftige honden.

Dan maar kipfilets, Caesardoosjes met vettig vlees en brood met leverpaté voeren.
Roofbouw was het op zijn kleine lichaampje. Teckels zijn de meest koppige honden die er zijn zegt men wel eens en dat klopt dus echt wel.
De dierenarts heeft ons een voedingsschema voorgesteld dat we best onmiddellijk kunnen starten. Droge dieetbrokken die nog maar net op de markt zijn moeten aangevuld worden met druppels om te vermageren. Ook een wandelschema opstellen heeft prioriteit.

Met onze staart tussen onze benen betalen we de 90 € , die de consultatie, de brokken en druppeltjes ons kosten en verlaten met onze dikkerd het pand.
Onderweg spreken we elkaar moed in omdat het nu echt wel moet!

De volgende ochtend wegen we 130 gram droge brokken af, die we licht besprenkelen met water. Wonder boven wonder komt Bram naar zijn bord om de geur opsnuiven.
Doet ie het of doet ie het niet ?
Als mijn man en ik beiden met onze knieën voor het bord plaatsnemen en met ons hoofd naar de brokken neigen, wringt Bram zich tussen ons in en … verorbert een eerste brok.
Het kraakt en kraakt tussen zijn tandjes. Een tweede brok , een derde brok … zijn aan de beurt. Wij paaien hem met complimentjes. Als iemand ons bezig zou zien moesten wij toch wel één en ander uitleggen denk ik.

Dan beginnen wij aan zijn wandeling … met de kar. In een boswegeltje moet hij eruit om zijn conditie te verbeteren. Alle dagen moet de afstand van activiteit groter worden. We zijn gemotiveerd om hem te motiveren. Maar het zal een werk zijn van lange adem eer ons beest zijn gewicht onder controle zal krijgen.

Na één week eet hij zijn brokjes nog altijd graag. Een snelwandelaar zal hij wel nooit worden, maar we proberen de afstanden te vergroten.
Volhouden Bram. Je hoort nu bij de Weight Watchers.